In Memoriam, Cor van der Steen

In memoriam Cor van der Steen,

Afscheidswoord, gesproken door Bert van Ruremonde, tijdens de afscheidsdienst op 26 mei 2020, namens Fanfare Concordia.

Beste Nel, Willie en Ursula, Henk en Jose, Anja en Herman, Tim, Marlie en Lindie, Mark en Gabi en overig familie.

Vandaag zijn we hier bij elkaar, om afscheid te nemen van Cor. Een heel ander afscheid als jij, Cor, jullie als familie en ook wij, als Fanfare Concordia, hadden gewild.

Cor, jij hield van muziek en daarom vinden we het jammer dat we onze dankbaarheid voor al die jaren van betrokkenheid bij de fanfare, niet kunnen uiten door het spelen van muzikale klanken. Een erehaag van muzikanten op gepaste afstand stond er vandaag rondom de kiosk aan het Concordiapark om de binding van jou met Fanfare Concordia te benadrukken. Dit is voor nu de werkelijkheid en daarom is het fijn dat we in woord onze dankbaarheid over kunnen brengen.

Cor, jij begon als 11 jarige jouw, zo zou later blijken, lange carrière bij de fanfare. Op 20 september 1945 is jouw lidmaatschap begonnen; ja daags voor je twaalf jaar werd. Dus bijna 75 jaar geleden, maar doordat je er een jaar tussenuit bent geweest, is het bijna 74 jaar.

Naast de fanfare was je ook vele jaren muzikant bij de boerenkapel De Dorstvlegels; de kapel van de fanfare. Samen met je vaste maten heb je ook daar vele mooie momenten beleefd. En later met de oprichting en uitbouw van de oorspronkelijke familiekapel de Furstenwalder Musikanten hebben jij en je familie vele mooie muzikale optredens en dus mooie momenten beleefd.

Met jouw lidmaatschap heb je het fanfarevirus overgebracht op alle drie jouw kinderen en die op hun toerbeurt weer op het merendeel van de kleinkinderen. Tim is nog steeds lid en ook Gabi en Mark zijn jarenlang als slagwerker en als blazer lid geweest van de fanfare.

Daarom was je ook altijd bij uitvoeringen in de tijd je zelf geen muziek meer maakt. Je was terecht trots om bij het muziek maken van jouw kinderen en kleinkinderen aanwezig te zijn.

Jouw eerste instrument was een piston en later ben je overgestapt op de bariton. Een groot instrument voor een klein ‘menneke’. In jouw jaren was het niveau van muziek maken nog al eens een discussie. Jij had heel duidelijk de mening; samen fijn muziek maken is belangrijker dan op een hoog niveau spelen met minder plezier. De buitenlandse reizen naar Frankrijk en later naar Duitsland liggen daarom wellicht bij jou beter in herinnering dan de concoursen. Naast het muziek maken heb jij je samen met jouw Nel en de kinderen breed ingezet voor de fanfare.

Je bent een aantal jaren bestuurslid geweest in de jaren van wijlen voorzitter Hugo van der Putt. Bij diverse jubilea van de fanfare en het toenmalige lyrakorps en vele jaren op de Boeremèrt heb jij de consumptietent gerund. Jij was de eerste beheerder van de Serenade nu exact 25 jaar geleden en jij was de medeorganisator van kapellenfestivals in de Serenade. Kortom naast muziek maken vond jij het belangrijk je in te zetten voor activiteiten welke voor en door de fanfare werden georganiseerd.

Beste Nel, jij ondersteunde Cor in alles wat hij voor de fanfare deed en je hielp volop mee met al die activiteiten. Cor, jij deed dat vol overgave met andere mensen en dat gaf af toe wel eens een mondelinge botsing. Jij had een eigen mening en anderen zeggen dan, je was wel eens eigenwijs. Het was ook wel gemakkelijk, want bij jou wist je altijd wat er scheelde, jij had geen dubbele agenda. Alles wat je deed was altijd in het belang van de fanfare.

Met deze verdiensten, was het mogelijk geweest om een Koninklijke Onderscheiding te ontvangen. Deze onderscheiding heeft de fanfare echter nimmer voor jou hoeven aan te vragen, want dat wimpelde jij weg met: “Dieje flauwekul doen we niet aan mee”.

Anekdotes zijn er niet zoveel te vinden maar toch zullen ze er in veelvoud zijn. Marinus van de Sande kende wel een persoonlijke ervaring. Cor zat tijdens de repetitie achter Marinus. Cor op zijn piston en Marinus op de bugel. Cor zei tegen Marinus: “Marinus, ge moet niet vals blazen want dan trekken uw oren in uwe nek”. Als je zoiets tegen elkaar kunt zeggen met een geintje dan heb je echte vrienden.

Cor jouw lidmaatschap bij de fanfare hebben jou en anderen veel plezier gebracht. Namens bestuur en leden willen we jouw dank zeggen voor al die jaren betrokkenheid bij Fanfare Concordia.

Nel en familie, wij wensen jullie heel veel sterkte met het verwerken van het overlijden van Cor. Nel, wij hopen je te blijven ontmoeten tijdens de activiteiten van de fanfare.

Cor bedankt en rust zacht.